Legenda głosi, że pierwszy kościół bujakowski poświęcił w 995 roku św. Wojciech, przechodząc przez te ziemie. Jednak najstarsza wzmianka o parafii w Bujakowie pochodzi z 1305 roku. W 1430 roku drewniany kościół został prawdopodobnie uszkodzony podczas najazdu husytów. Około 1500 roku podjęto decyzję o budowie nowej, murowanej świątyni pod wezwaniem św. Mikołaja. Najpierw powstała nawa

Świątynia powstała na miejscu dwóch poprzednich kościołów. Pierwszy ? postawiony w XIII stuleciu ? został zniszczony w XV wieku wraz z całą wsią podczas walk między książętami śląskimi. Odbudowano go dopiero w 1506 roku. Służył parafianom do połowy XVIII wieku, kiedy to ze względu na zły stan techniczny został rozebrany. Fundatorką nowej, istniejącej do dziś

Pierwsza wzmianka o kościele parafialnym w Mokrem pochodzi z 1346 r. W datowanym na ten rok spisie świętopietrza znajduje się informacja, jakoby już od 1337 r. kościół mokierski nie uiszczał należnego podatku. Pierwotna świątynia drewniana przetrwała około 250 lat. Kościół murowany stanął w połowie XVI wieku. Dopiero w aktach z 1598 r. dotyczących wizytacji kościołów

Drewniany barokowy kościół pw. św. Mikołaja przeniesiono z pobliskich Przyszowic w latach 1937?1939. Samą parafię w Borowej Wsi erygowano dopiero w 1957 r. Nawę świątyni wzniesiono w konstrukcji zrębowej głównie z drewna sosnowego ściętego w latach 1719?1720. Częściowo oszalowany korpus świątyni otaczają tzw. soboty. Prostokątna nawa jest szersza i wyższa od zamkniętego trójbocznie prezbiterium. Kościół

Już od samego początku działalności Towarzystwa Boskiego Zbawiciela, myśli Założyciela Sługi Bożego o. Franciszka Marii od Krzyża Jordana były zwrócone ku ziemiom polskim. 19 lat od założenia Zgromadzenia pierwsi salwatorianie zamieszkali w Krakowie i podjęli starania o powstanie domu zakonnego. I tak powstał dom w Trzebini, który po kilku latach na skutek napływu dużej ilości

Bazylika mniejsza pod wezwaniem św. Wojciecha w Mikołowie jest świątynią zbudowaną w stylu neoromańskim arkadowym przez budowniczego Spaldinga z Gliwic i mistrza murarskiego Beetza z Pszczyny w latach 1843?1861. Miała zastąpić istniejący od końca XIII w. kościół św. Wojciecha, który stał się za mały dla coraz ludniejszej parafii mikołowskiej. Jest to budowla trójnawowa z dwoma

Mikołów jest jednym z nielicznych miast na Górnym Śląsku, które zachowało dawną starówkę z rynkiem oraz odchodzącymi od niego ulicami. W 2002 r. centrum miasta poddano gruntownej rewitalizacji. Dzięki temu przebudowano i zmodernizowano także płytę główną rynku. Obecnie jego środek zajmuje piękna fontanna, symbolizująca kształtem tę część miasta. Po jej południowej stronie szare, granitowe płyty

Kościół św. Wojciecha wybudowano pod koniec XIII w. Oprócz nadań biskupich, fundatorami jego ówczesnego uposażenia byli m.in. Jan z Grabia i Borko z Łazisk. Wokół kościoła powstała dzielnica zwana Podfarzem. Prawdopodobnie pierwotnie świątynia była drewniana. W okresie gotyku została przebudowana na murowaną. W latach 1580?1628 r. była kościołem protestanckim. Do 1861 r. pełniła rolę kościoła